Tajwańskie slow-cinema w Pszczyńskim Klubie Filmowym

W czwartek, 10 października o 18.00 w Pszczyńskim Klubie Filmowym (Galeria 13, ul. Bednarska 13) obejrzymy "Wędrówkę na zachód" Tsai Ming-lianga.

„Wędrówka na Zachód” w reżyserii nagrodzonego Złotym Lwem w Wenecji Tsai Ming Lianga to głębokie, duchowe przeżycie: pogodne i radosne doświadczenie dla wszystkich, którzy ścigają się z czasem i żyją w wiecznym pośpiechu. W świecie permanentnej pogoni, niepokoju i ataku zewsząd na nasze zmysły to wyciszenie pozwalające wejść w umysł medytującego i doświadczyć głębokiego spokoju i koncentracji. „Wędrówka na Zachód” to film, który nas wybudza z letargu permanentnej pogoni i niepokoju. Pokazany na wielkim ekranie w IMAKSIE podczas światowej premiery podczas festiwalu w Berlinie film przyciągnął tłumy widzów i był oglądany w absolutnej koncentracji, pozwalając każdemu na sali na unikalne doświadczenie: spotkanie z samym sobą.

Drobinki kurzu, wirujące w świetle słonecznym. Gwar ruchliwej ulicy. Szum morskich fal. Człowiek, który na coś czeka, samotnie paląc papierosa w pokoju. Dziecko, które – czymś zaintrygowane – zatrzymuje się na schodach w podziemnym przejściu. Mnich pogrążony w medytacji, idący przez miasto. Wszystko to dzieje się jednocześnie i obok siebie. Tylko od nas zależy, jak głęboko się zanurzymy w otaczającej nas rzeczywistości.

(opis dystrybutora)

- „Wędrówka na Zachód” to szósty projekt z cyklu „Wędrowiec”, który uważam za dar niebios
w mojej karierze filmowca - mówił reżyser tajwańskich filmów z nurtu slow-cinema.  

Tsai Ming-liang jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej nagradzanych reżyserów tajwańskich, nazywa się go reprezentantem tzw. Drugiej Nowej Fali w tej kinematografii. Tworzy kino autorskie, o konkretnym, oryginalnym stylu i klimacie, pełne powracających motywów, obsesyjnie powielanych i modyfikowanych wątków, mroczne i fascynujące. Jego kolejne filmy są ze sobą powiązane, zatem całość jego twórczości można odczytywać jako jedno spójne, hipnotyczne dzieło. Na swoim koncie ma takie nagrody, jak: Złoty Lew na festiwalu w Wenecji za obraz „Niech żyje miłość”, Wielką Nagrodę Jury tego festiwalu za „Bezpańskie psy” czy Nagrodę FIPRESCI tamże za „Good Bye, Dragon Inn”, Srebrny Niedźwiedź na Berlinale dla filmu „Rzeka” oraz dla obrazu „Kapryśna chmura”, a także Nagroda FIPRESCI na festiwalu w Cannes za film „Dziura”.

Tsai Ming-Liang urodził się w 1957 roku w Malezji. W wieku 20 lat przeniósł się do Taipei na Tajwanie i tam rozpoczął studia filmowe na Chinese Culture University of Taiwan. Poznał wtedy twórczość europejskich autorów filmowych, którzy mieli szczególny wpływ na jego autorski styl i artystyczne wybory: Truffauta, Antonioniego, Fassbindera czy Bressona. Po ukończeniu studiów w 1982 roku Tsai rozpoczął współpracę z teatrem – pracował jako producent i scenarzysta, ale także jako reżyser. 

W 1992 roku powstał pierwszy długometrażowy film Tsai Ming-lianga, „Buntownicy neonowego boga”. W filmie tym nie tylko pojawiają się postaci, które odtąd powracać będą w jego kolejnych produkcjach, ale też rozpoznać można tu skrystalizowany, autorski styl obrazowania i opowiadania, będący znakiem firmowym reżysera. W 1994 roku Tsai Ming Liang tworzy przejmujący obraz „Niech żyje miłość”, którego tematem, tak jak w jego pierwszym filmie długometrażowym, jest przede  wszystkim alienacja bohaterów, niemożność komunikacji i wyobcowanie w wielkim mieście - molochu. W 1997 roku w „Rzece” reżyser powraca do nuklearnej dysfunkcyjnej rodziny ukazanej już w debiucie fabularnym. Rok później powstaje przewrotna „Dziura” , w której Tsai Ming Liang po raz pierwszy wykorzystuje szczególną strategię, w myśl której chropawy realizm i minimalizm kontrapunktowane są musicalowymi fragmentami. W 2001 roku reżyser realizuje obraz „Która tam jest godzina”, w którym oddaje hołd uwielbianej przez niego francuskiej Nowej Fali,
włączając do filmu kadry z „400 batów” Françoisa Truffauta. Jednego z bohaterów gra sam Jean Pierre-Leaud, ulubiony aktor Truffauta. 

Z kolei w dwa lata późniejszym "Good Bye, Dragon Inn" składa daninę rodzimej, chińskiej kinematografii, portretując odchodzące kino i klasyczne, pełne przepychu filmy. Utwór
ten stanowi dyptyk wraz z autorskim filmem Lee Kang-shenga „Zaginiony”. W „Kapryśnej chmurze” z 2005 roku, najbardziej kontrowersyjnym filmie Tsaia Ming Lianga, bardzo radykalnie i bezpośrednio wypowiada się on na temat istoty pornografii. W 2006 roku reżyser powraca do rodzinnej Malezji, by zrealizować tam „Nie chcę spać sam”. W 2009 roku realizuje „Twarz”, nakręcony w paryskim Luwrze i koncentrujący się na micie o Salome. Po kilkuletniej przerwie Tsai Ming Liang wrócił w 2013 roku filmem „Bezpańskie psy”, w którym obraca się w kręgu właściwych sobie tematów, skupiając się przede wszystkim na smutku i poczuciu straty.  Reżyser jest także autorem krótkich filmów nowelowych – brał m.in. udział w takich projektach filmowych jak „Bem Vindo a São Paulo” (Welcome to São Paulo) z 2004 roku (nowela „Aquarium”) oraz „Kocham kino” (Chacun son cinéma / To Each His Own Cinema) z 2007 roku (fragment pt. „It's a Dream”).

(źródło: materiały dystrybutora)

"Wędrówka na zachód" (2014), reż. Tsai Ming-liang, Francja, Tajwan, 56 min.

Pszczyński Klub Filmowy to seanse filmowe, którym towarzyszy prelekcja i dyskusja. Spotkania odbywają się w każdy czwartek w "Galerii 13" (ul. Bednarska 13) przy Pszczyńskim Centrum Kultury. Na spotkania zaprasza Dawid Stwora.

ar