Na Pszczynie godali...

Łostatnio na banhofie we Pszczynie słyszołech, jak baby klachały, że zamias wiaduktu na Bielskij zrobiom sam łobwodnica. I zrobiom jom na łopy, czyli zamias po bokach póścić kajś ruch, to u nos auta bydom próć bez centrum. Z leksza żech struchloł - nawet znodłech kajś, zic coby sie żić splaszczyć, bo głupie myśli łaziły mi po łepie. Dyć fto wie, czy sam w nosz wiadukt nie pizneł jakiś gizd z pancera. No ale przeca to musiołby być richtik jakiś gupielok, kiery dostoł na łep.

Po prowdzie rostomaite gamonie stompajom po zolu, tak tyż zamias na cug i do dochtora, wróciłech sie sprawa łobadać. Najpierw chciołech zameldować sie na urzendach. Sie myśla - chaja zrobia , ustawia kogo cza, a z mostem bydzie spokój świynty roz i na zawsze. Niech sie go wojoki bierom nazot. Jak go przikludzili, to sie go zasmyczom tera do dom. Nabuzowołech sie łokropnie, trudno pedzieć jak żech wyglondoł - jak bestia straszno z gembom rozdziawionom gotowom do ryku czi jak Żubr z Jankowic, kieremu gule chipneły, jak sie dowiedzioł, że zima sie pociongnie. Ale robia swoje, bo wiem, że działom w imieniu narodu. Klupia wienc, klamkuja, szturchom sie - nic. Drzwierza były zawarte. Kiery urzendnik łazi na szychta ło pół piontej z rana.

Wtedy zaś spotkołech Hajne łod Pajonczki, kiery pado – „synek, tobie widza zdrowo piere na mózg, jak z rana po urzendach lotosz. A może dopiero ze szynku do dom wracosz". Jo mu łopowiadom całe zajście, scykany co sie stało, a łon gibis szczeży i rży jak koń, czimionc sie za bebech. „Dyć jak wczorej babki ze sumy wracały, to bajtle z petardami po bielskij tyrały" - doś że penko do rozpuku, to jeszcze puszczo wionzanka jakby hip-hopa zapodoł. „Jak roz pizło, to żech słyszoł zarozki te godki łod omek – te! Truda! Zejrzyj, chyba wiadukt na Bielski ftoś w luft puścił, bo pierońsko błysko i grzmi."

I tak sie rodzi plotka. A słyszeliście, co godali, jak siedziołech u zemboka...

pin